Czy tylko jeźdźcy mają ostrogi? Czyli o ostrodze piętowej słów kilka.
Ostroga piętowa jest to wyrośl kostna na kości piętowej, powstająca w wyniku mikrourazów rozcięgna podeszwowego. Najczęstszą przyczyną powstawania ostrogi jest nadmierna lub nieprawidłowa pronacja stopy (czyli ruchu, który można by opisać jako obciążanie wewnętrznej krawędzi stopy).
W takiej sytuacji dochodzi do wielu następujących po sobie uszkodzeń rozcięgna podeszwowego przy jego przyczepie do kości piętowej, co wywołuje stan zapalny, którego następstwem jest powstawanie zwapnień.
Czynnikami, które istotnie wpływają na występowanie ostrogi jest płeć żeńska i otyłość (BMI powyżej 30).
Ostroga nie musi powodować bólu, u wielu osób dorosłych w badaniu rentgenowskim stóp stwierdza się występowanie ostrogi, jednak bez współwystępujących objawów. Ból najczęściej jest wynikiem zapalenia lub uszkodzenia rozcięgna podeszwowego.
W szczególności nasila się rano lub po dłuższym odpoczynku przy wykonywaniu pierwszych kroków, a także podczas intensywnego obciążania stopy.
U źródła bólu pięty wcale nie musi leżeć ostroga. Przyczyną może być także tzw. pięta Haglunda z lub bez zapalenia kaletki podskórnej piętowej, choroba Sever’a (występująca u dzieci), zapalenie ścięgien mięśni strzałkowych, ucisk gałęzi bocznej nerwu podeszwowego lub tzw. zespół cieśni zatoki stępu (ucisk nerwu piszczelowego tylnego). Ważne jest także, aby wkluczyć złamanie jeśli doszło do urazu (np. w wyniku upadku z wysokości). W tym celu należy wykonać badanie rentgenowskie.
Odpowiednio dobrane ćwiczenia, terapia manualna, tymczasowa zmiana obuwia, a także nauka autoterapii mogą przynieść znaczną ulgę w bólu lub nawet całkowicie go wyeliminować.